تلفیق هدف‌های زیست محیطی و اقتصادی بهره‌برداران کشاورزی در تعیین الگوی بهینه‌ی کشت؛ مطالعه‌ی موردی: دشت بیضاء استان فارس

امروزه کشاورزی یک فعالیت اقتصادی است که سهم بسیار مهمی در تولید ناخالص داخلی هر کشور به‌وسیله تأمین امنیت غذایی مردم آن ایفا می‌کند. از سوی دیگر فعالیت کشاورزی می‌تواند تأثیرات جانبی زیست‌محیطی به همراه داشته باشد. بسیاری از تحلیل‌های اقتصادی تنها بر روی افزایش رفاه اقتصادی کشاوران تأکید می‌کنند بدون اینکه به مسایل زیست‌محیطی توجهی داشته باشند. لذا در این مطالعه، با استفاده از مدل برنامه‌ریزی آرمانی الگوی بهینه‌ی کشت برای در نظر گرفتن اهداف اقتصادی و زیست محیطی دشت بیضاء استان فارس تعیین شد. اطلاعات آماری مورد نیاز از 100 بهره‌بردار نماینده منطقه، در سال زراعی 91-1390 که به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده‌بودند و همچنین سازمان جهاد کشاورزی شهرستان سپیدان جمع‌آوری گردید. نتایج نشان داد که در مدل برنامه‌ریزی آرمانی،محصولات گوجه فرنگی و لوبیا چیتی از الگو حذف، و محصولات پیازو ذرت دانه‌ای وارد الگو شدند. برنج با 1/11940 هکتار بیشترین سطح زیرکشت را به خود اختصاص داد. افزون بر آن، میزان مصرف آب، کود شیمیایی و سم در مقایسه با شرایط فعلی کاهش نشان داد. با توجه به یافته‌ها امکان افزایش سود و بهره‌وری منابع نسبت به شرایط فعلی با توجه به اهداف زیست محیطی نیز وجود دارد. طبقه­ بندی JEL:Q1,Q15,Q50,C6